اپتومتری

اپتومتری

اپتومتریست به شخصی گفته می شود که با استفاده از برخی ابزارها و دستگاه ها به بررسی و تشخیص اختلالات بینایی بیمار می پردازد و پس از شناسایی اختلالات بینایی مراجعه کننده، با تجویز ابزارهای کمک بینایی همچون عینک،‌ لنز و یا یک سری تمرینات و حرکات چشمی به بهبود سیستم بینایی بیمار کمک می کند. همچنین  با انجام برخی معاینات دقیق چشمی و در صورتی که بیمار دارای اختلال و بیماری باشد که نیازمند درمان دیگری باشد، بیمار را به پزشکانی همچون چشم پزشک، پزشک مغز و اعصاب، پزشک داخلی و … ارجاع می دهد .

کودکان باید از۶ماهگی معاینه چشم شوند وتا ۶سالگی که یک سن بحرانی برای چشمها می باشد،سالیانه یکباربه منظورپیشگیری ودرمان تنبلی چشم به اپتومتریست مراجعه کنند.

در مورد آزمون ها و آزمایشات مهم در اپتومتری یا سنجش بینایی بیشتر بدانید :

اپتومتریست

با ظهور چه علائمی باید به اپتومتریست مراجعه نمود؟

  • زمانی که برای تماشای تلویزیون و یا مطالعه کتاب باید در فاصله نزدیک تلوزیون و یا کتاب باشید.
  • انحراف چشم ها
  • تنگ کردن چشم ها و یا کج کردن سر به منظور دید بهتر
  • مالش زیاد چشم ها هنگام انجام کارهای چشمی
  • حساسیت بیش از حد به نور
  • سرازیر شدن اشک از چشمها و سوزش غیر عادی چشم هنگام مطالعه، کار با کامپیوتر و تماشای تلویزیون
  • سردرد و خستگی چشم ها
  • احساس درد در چشم ها و پر خونی آنها
  • دوبینی، عدم تشخیص فاصله ها و گم کردن خطوط
  • تار شدن دید بصورت موقت یا مداوم
  • خستگی زودهنگام در چشم ها و پلک زدن بیش از حد

 

تیزبینی یا حدت بینایی

حدت بينايي و یا تیزبینی توسط چارت‌ اسنلن که معمولا صفحه حاوی نوشته حرف E  است اندازه گیری مي شود. این آزمون براي سنجش بينايي نزدیک و دور طراحي شده است .برای مثال کسر ۴۰/۲۰ به اين معنی است كه كوچكترين تصويری که توسط مراجعه کننده قابل تشخیص است 2 برابر اندازه استاندارد است یعنی خط مذكور توسط یک فرد با بينايي طبیعی در فاصله 12 متری قابل تشخيص است در حالي كه مراجعه کننده مورد نظر توانایی خواندن همان خط را در فاصله ۶ متری دارد. اما بايد بدانید كه تنها ديد مركزي فرد را مورد ارزيابي قرار می دهد و ساير موارد را كه قسمت هاي شبكيه را در گير مي‌كند نشان نمي‌دهد. بنابراين آزمون حدت بينايي تنها يكي از شاخص‌های سلامت چشم است و سلامت كلي چشم و بينايي را بررسی نمی کند.

دید عمق

چشم همه ما  انسانها این توانایی را دارد که ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از نشانه های دو چشمی و ﺗﻚ ﭼﺸمی فاصله میان اشیا را تشخیص دهد.

با ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺎوﻳﺮﻣﺘﻔﺎوت دریافتی ازﻫﺮ ﺷﻲء توسط ﭼﺸﻢ، زمانی ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺼﺎوﻳﺮ درﻣﻐﺰ انسان ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻲ شوند، درک ﻋﻤﻖ برای انسان ﺣﺎﺻﻞ می ﺷﻮد.

دید رنگ

چشمان نرمال وطبیعی ﺑﺎ دﻳﺪ رنگها ﻣﻲ ﺗﻮانند ﻣﻴﻠﻴﻮن ها رﻧﮓ ﻣﺘﻔﺎوت را ازهم تمیزدﻫند،اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻗﻀﺎوت وتشخیص درست ﺗﻨﻬﺎ نزدیک به ۳۰رنگ را می توان مشخص کرد.

ﺗﺸﺨﻴﺺ رﻧﮓ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ و شرایط زﻳﺮ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد:

  • حالت تطابق شبکیه
  • منطقه تحریک شده شبکیه
  • کنتراست ﻫﻤﺰﻣﺎن
  • کنتراست ﻣﺘﻮاﻟﻲ

اﺧﺘﻼل در دﻳﺪ رنگ ﺑﻪ دو شکل اکتسابی و ﻣﺎدرزادي وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻧﻮع ﻣﺎدرزادی آن شیوع بیشتری نسبت به نوع اکتسابی آن دارد .

این اختلال ۸%آقایان و ۰٫۵% درخانمها وجود دارد،اما اختلال اکتسابی به علت کارومواجهه با موادی مثل جیوه،ﺣﻼﻟﻬﺎي آﻟﻲ، بیماری های ﻛﻮروﺋﻴﺪﻋﺼﺐ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد.

میدان بینایی

چشمهای سالم و نرمال در حالت ثابت توانایی تشخیص یک محرک بینایی در منطقه ای به وسعت  ۷۰ درجه از سمت پایین، ۶۰ درجه از سمت بالا، ۶۰ درجه از سمت نازال (داخلی) و ۹۵ درجه سمت تمپورال (خارجی) دارد. میدان دید افقی نرمال تا ۱۹۰ درجه وسعت دارد. عمده ترین علل و عوامل محدود كننده ميدان بينايي انسان، گلوكوم (آب سياه)، كاتاراكت (آب مرواريد)، اختلالات شبكيه و افزایش سن است. كاهش ميدان دید و بينايي در محدوده سنی16 الی 60 سالگي معمولا 3 الی 3.5 درصد است درحاليكه در سنین بالای 65 سال به 13 درصد افزایش می یابد. اکثر بيماراني كه به اختلالات ديد محيطي  و ميدان بينايي دچار می شوند همچنان ديد مركزي مناسب را دارند.

جایگاه اپتومتری در طب کار

در بسیاری ازمشاغل هر گونه اختلال درسیستم بینایی می ‌تواند،حوادث جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد . به همین خاطر ارزیابی میدان دید، سنجش حدت بینایی، دید عمقی و دید رنگی بسیار مهم است. ثبت و درج جزييات بينايي در هنگام استخدام، مبنایی براي ارزيابي مشكلات بعد ازحوادث و يا بيماري‌هاي شخص است كه درقضیه پرداخت ديه كاربرد زیادی دارد. بینایی سنجی و اپتومتری قبل ازاستخدام  کارگران وکارمندان به صورت دوره‌اي موجب مي‌شود افرادي كه اختلالات بينايي غير قابل درمان دارند در منسب ها وجایگاههایی قرار بگيرند كه متناسب با توانايي هایشان است. اوضاع مشکلات بينايي معمولا با گذر زمان بدتر می شود که معاينات و بینایی سنجی دوره‌اي و تشخیص به موقع انها موجب قرار گیری افراد در جایگاههای شغلی مناسب می شود و در نهایت موجب ارتقاء كارايي فرد و سيستم مي‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *