افسردگی، علایم و نشانه های آن
افسردگی حالت غم واندوهی است که همیشه با یک نفرهمراه بوده وباعث می شود وی نتواند به خوبی با اطرافیان ومحیط پیرامون خود ارتباط برقرار کند،گوشه نشینی را ترجیح داده وبه هیچ وجه درجمع دیگران وکارهای جمعی حضورپیدا نمی کند.
با وجوداینکه تعریف ارایه شده یک تعریف ساده واجمالی ازافسردگی است،ولی باید گفت درجای خودبعنوان یک تعریف تقریبا جامع وکامل ازبیماری افسردگی شناخته می شود.
همه ما انسانها در طول زندگی؛دوره هایی از غم و اندوه را تجربه می کنیم.
این دوره ها ممکن است به دلیل وقوع یک رخداد غم انگیز همانند از دست دادن و فقدان یک فرد عزیز و دوست داشتنی یا حتی یک حیوان یا شیء با ارزش باشد یا ممکن است بخاطر شکست در یک مسابقه یا مبارزه یا از دست دادن موقعیت های خوب و ایده آلی که قدر آن را خوب ندانسته بودیم و اکنون حسرت ان را میخوریم؛به همین دلیل ممکن است وارد دوره های کوتاه مدت غم و اندوه در زندگی مان شویم.
اما به این دوره ها افسردگی نمی گویند.
ازنظرروانشناسان به دوره هایی ازغم واندوه عمیق که انسان به مدت حداقل دوهفته آن را تجربه می کند و بر روحیه وعملکرد وی تاثیرات ژرف می گذارد؛افسردگی گفته می شود.
افسردگی یکی از اختلالات روانی شایع در میان افراد مختلف جامعه، علی الخصوص در دنیای پر تنش امروزی است. کودکان، بزرگسالان، خانم های باردار، سالمندان، افرادی که تجربه از دست دادن و فقدان عزیز خود را دارند و … گروه هایی هستند که بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به افسردگی هستند.
عدم تعادل هورمونی مغزوتغییردرسطوح هورمونهای دوپامین وسروتونین،وقوع برخی اتفاقات وحوادث تلخ درزندگی همانندازدست دادن عزیزان،مرگ یک حیوان خانگی دوست داشتنی،عوامل ژنتیکی فردافسرده،عوامل محیطی،مهاجرت وتغییرمکان دادن،ایجاد برخی تغییرات بزرگ درزندگی،همگی ازعوامل ایجادافسردگی هستند.
با توجه به تعریفی که ازافسردگی شده،پس دورازانتظارنخواهد بوداگرفردی که مبتلا به افسردگی شده دیگرازکارهایی که قبلااز انجامشان لذت می برد،آن بهره ولذت سابق رانبرد.
چه بسا که دیگر هیچ تمایلی برای انجام چنین کارها و اموراتی هم از خود نشان ندهد. این بیماری، احساسات و افکار و رفتار ما را تغییر می دهد.
همچنین افسردگی می تواند با مشکلات و اختلالات هیجانی و جسمی همراه باشد.
اختلال یابیماری افسردگی یک ضعف یانقصی نیست که بتوان آن راتنها با چند روزمراقبت برطرف کرد،بلکه نیازبه پیگیری و درمان طولانی مدت،مراقبت وپایش مداوم دارد.
البته جای نگرانی نیست. همه ما می توانیم افسردگی را شکست دهیم.
اگرهرچقدرزودتر به مقابله با آن برخیزیم، راحت ترمی توانیم آن را درمان کرده و شکست دهیم و قاعدتا” زمان بیشتری را از زندگی لذت ببریم.
اولین قدم برای درمان افسردگی و جلوگیری از تبدیل آن به افسردگی شدید، شناخات علایم و نشانه های افسردگی است.
تشخیص به موقع علایم افسردگی و درمان آن نقش بسزایی در پیشگیری از بروز افسردگی های شدید و عوارض ناخوشایند آن دارد. مهمترین علایم افسردگی عبارتند از:
البته ذکراین نکته هم ضروری است که چه بساهمه ماممکن است دارای برخی ازاین علایم دردوره های کوتاه مدت زندگیمان باشیم،ولی دلیلی برافسرده بودنمان نخواهدبود.
اما بایدبدانیم که چنانچه این نشانه ها به اندازه ای شدید شوند که برزندگی روزانه وطبیعی مااثربگذارند،ممکن است نشانه های ابتلا به افسردگی محسوب شوند.
افسردگی انواع متفاوت و زیادی دارد. اگر چه علایم و نشانه های برخی از آنها با هم مشترک هستند، اما تفاوت های مهمی هم با هم دارند. در این مطلب ما تنها نام برخی از انواع شایع افسردگی را به شما معرفی خواهیم کرد. چنانچه مقالات پیشین ما را در ارتباط با موضوع افسردگی مطالعه کرده باشید، به طور مفصل درباره انواع افسردگی ها با شما صحبت کرده بودیم. لذا در این مطلب تلاش می کنیم اطلاعات دیگری درخصوص این بیماری در اختیارتان قرار دهیم.
برای افسرده بودن،فرد می بایست حداقل پنج تا از نشانه های گفته شده دربالا راداشته باشد و حداقل به مدت دو هفته با آن درگیر باشد. ضمن اینکه باید این مطلب را بدانیم که وجود برخی اختلالات جسمی همچون: مشکلات تیروئید، تومور مغزی یا کمبود ویتامین D نیز می تواند نشان دهنده علایم افسردگی باشند.
بنابراین بهتر است حتما” در این زمینه با پزشک متخصص ( روانپزشک و پزشک داخلی ) مشورت کنیم. نکته مهم دیگر این است که غمگین بودن به معنای افسردگی نیست. در واقع این طبیعی است که فرد گاهی اوقات در زندگی خود احساس غم و اندوه کند یا حتی بی حوصله باشد. مرگ یا فقدان یک عزیز؛ از دست دادن شغل یا مردود شدن در امتحانات تحصیلی، پایان رابطه عاشقانه یا همان شکست عشقی همگی تجربیات سختی برای هر فردی محسوب می شوند و احساس غم و اندوه و سوگوار بودن در چنین شرایطی کاملا” طبیعی محسوب می شود.
با وجود توضیحاتی که دادیم، باید بگوییم که علیرغم همه همپوشانی های موجود میان سوگواری و افسردگی، این دو موضوع کاملا” متفاوت از یکدیگرند. تفاوت های عمده میان غم؛ سوگواری و افسردگی عبارتند از:
ریشه افسردگی چیست؟ اکنون که شما با افسردگی و نشانه های آن آشنا شدید، بهتر است نگاهی هم به علت افسردگی و اینکه چرا مبتلا به آن می شویم بیاندازیم.
افسردگی می تواند هر کسی را تحت تاثیر قراردهد حتی فردی که به نظر می رسد درشرایط طبیعی یا ایده آلی به سر می برد.
عوامل و دلایل ایجاد انواع افسردگی ها به شرح زیر هستند:
خوشبختانه افسردگی یکی از درمان پذیر ترین اختلالات روانشناختی است. در حدود 80 درصد مبتلایان به این اختلال به روش های درمانی پاسخ مثبت داده و بهبود می یابند. البته ناگفته نماند که پیش از آغاز هر روش درمانی، متخصص می بایست یک ارزیابی کامل که شامل یک مصاحبه جامع است ترتیب دهد.
حتی در برخی موارد ممکن است از بیمار تست و آزمایش خون نیز گرفته شود تا احتمال دخالت و تاثیر گذاشتن برخی بیماری ها و اختلالات جسمی همانند مشکلات تیروئیدی نیز مورد بررسی قرار گیرد. ارزیابی برای تشخیص علایم و نشانه های خاص، سوابق بیماری و پرونده پزشکی و فامیلی، عوامل فرهنگی و خانوادگی و نیز برخی عوامل محیطی برای رسیدن به تشخیص درست و برنامه ریزی جهت درمان افسردگی بسیار ضروری می باشد.
در اغلب موارد استفاده ازاین طیف ازداروهای ضدافسردگی درهمان یک یا دوهفته ابتدایی علایم بهبود در بیمارنشان داده می شود. لیکن جهت پایدارماندن این نشانه های بهبود لازم است مصرف داروها زیر نظرمتخصص تا دوالی سه ماه هم ادامه یابد.البته روانپزشکان اعتقاد دارند که مصرف قرص های ضد افسردگی تا شش ماه پس از بهبود نشانه ها می بایست ادامه پیدا کند. این نوع درمان دراز مدت جهت جلوگیری از عود مجدد بیماری بسیار مناسب می باشد.
حال سوالی که پیش می آیداین است که اگر بیمارپس ازاستفاده از این نوع داروها هیچ گونه علایم بهبودی در وی پدیدار نشد،آنگاه تکلیف چیست؟
در چنین مواقعی که بیمار پس از چندین هفته از آغاز مصرف داروها هیچگونه نشانه بهبود دروی پدیدار نشد یا احساس ناخوشایندی را تجربه نمود، روانپزشک می تواند دوز دارو را افزایش دهد و یا حتی نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی به وی تجویز نماید. در برخی موقعیت ها ممکن است سایر انواع داروهای ضد افسردگی اثر بخشی بیشتری بر بیمار داشته باشند.
انواع گوناگونی از داروهایی که در درمان افسردگی کاربرد داشته و از سوی روانپزشکان تجویز می شوند عبارتند از: فلووکستین، سرترالین، پاروکستین، سیتالوپرام، فلووکسامین، ونلافاکسین.
نکته قابل ذکردراینجا این است که هرچند مصرف این طیف از داروها ممکن است درمواقعی باعث بروزعوارض یا احساسات ناخوشایند در فرد گردد،ولی به هیچ وجه نباید مصرف این داروها به صورت خود سرانه کم یا قطع شوندوحتما با پزشک معالج مشورت شود.
در این شیوه درمانی طول درمان بستگی به میزان و شدت افسردگی دارد و میتواند از چند هفته تا چندین ماه همم باشد. در بیشتر موارد پس از ده الی پانزده جلسه، بهبود قابل ملاحظه ای دیده خواهد شد. برخی موارد که میتواند به بهبود سریع فرد در روش روان درمانی کمک نماید به شرح زیر هستند:
خب، دوستان همراه تا اینجای مقاله متوجه شدیم که افسردگی و افسردگی اساسی چیست. اما انواع دیگری هم وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
سایر انواع افسردگی که در بزرگسالان شایع است عبارتند از:
در ادامه چنانچه با ما همراه باشید به معرفی و بررسی سایر انواع افسردگی خواهیم پرداخت.
ازنشانه ها وویژگیهای بارزاین نوع افسردگی، احساس غمگینی فرد درهرشرایطی است. در واقع دیستایمیا، شکل مزمن وطولانی مدت ترازافسردگی است که می تواند سبب ازدست دادن میل وعلاقه فرد به انجام کارها واموراتی شود که قبلا” به آنهاعلاقمند بوده وهمچنین دراین مدل افسردگی فرد بیمارکاملا” اعتماد به نفس خود را ازدست می دهد و خود را عاجز وناتوان ازانجام حتی امورات ساده خود می بیند.
به دلیل مزمن بودن، افراد مبتلا علایم و نشانه های غمگینی خود را بخشی طبیعی از زندگیشان می دانند و به آن عادت می کنند.مشخصه و ویژگی اصلی افسردگی مزمن، خلق افسرده است که این حالت بیشترایام و به مدت حداقل دوسال برای افراد بزرگ سال و نیز حداقل یک سال برای افراد نوجوان و نیز کودکان مبتلا به آن برقرار است. البته شدت نشانه ها وعلایم افسردگی مزمن با گذشت زمان میتواند تغییر کند. دو روش درمانی متداول وجود دارد، دارودرمانی و روان درمانی.
اختلال افسردگی فصلی یکی دیگر از انواع سایر افسردگی های رایج میان بزرگسالان است که بعنوان افسردگی پاییزی نیز نزد برخی روانشناسان شناخته می شود.
درواقع دراین نوع ازافسردگی،افراد مبتلا به دلیل کاهش میزان نورآفتاب درفصل های پاییز وزمستان،تغییرات خلق وخو و نیزعلایم افسردگی اساسی را تجربه می کنند.
البته ناگفته نماند که درموارد بسیاراندکی،برخی ازبیماران افسرده فصلی،ممکن است به صورت ضعیفی علایم افسردگی خودرا حتی تا فصل تابستان هم همراه خود داشته باشند.
همچنین، این اختلال معمولا” در میان زنان و بانوان شیوع بیشتری دارد. افسردگی فصلی با عدم تعادل های بیوشیمیایی در مغز مرتبط است. از عواملی که میتواند تشدید کننده علایم این نوع اختلال باشد میتوان به روزهای کوتاه تر و میزان تابش کمتر نور آفتاب بر فرد اشاره نمود. نشانه های شایع افسردگی فصلی شامل: خستگی های مدام، پرخوری و در نتیجه افزایش وزن، میل و اشتیاق به مصرف کربوهیدرات ها و غذاهای پر چرب، همچنین این نشانه ها می تواند از خفیف تا شدید متغیر بوده و بسیار مشابه علایم و نشانه های افسردگی ماژور است.
همانند شیوه درمان افسردگی اساسی، روش درمانی در افسردگی های فصلی نیز ترکیبی از نور درمانی، داروهای ضد افسردگی، و نیز روان درمانی است.
درخصوص برخی افراد و مبتلایان به اختلال افسردگی فصلی،افزایش مدت زمان قرارگرفتن درمعرض نورخورشید به بهبود علایم و نشانه های افسردگی فصلی کمک می کند.
همانطور که گفتیم یکی از دلایل اصلی بروز این نوع از افسردگی، کمبود نور طبیعی و نور آفتاب است. به همین دلیل با وقت گذرانی های بیشتر در خارج از محیط های بسته یا چینش منزل یا محیط کار به گونه ای که نور طبیعی بیشتری وارد محیط شود، انجام حرکات ورزشی خارج از منزل، خوردن غذاهای سالم و ارتباط با سایر افراد می تواند به درمان علایم افسردگی های فصلی کمک فراوان نماید. با وجود اینکه نشانه ها به صورت خود به خود و با تغییر فصل بهتر می شوند، لیکن اقدام به موقع برای شناخت علایم و در مان افسردگی فصلی میتواند به روند بهبودی سرعت بیشتر ببخشد.
برای بیشتر زنان، مادر شدن یک حس و تجربه زیبا و خوشایند و در عین حال اضطراب آور می باشد. با این حال برای زنانی با افسردگی بارداری یا افسردگی پس از زایمان، این حس و تجربه بسیار زجرآور و دشوار خواهد بود.افسردگی پس از زایمان عارضه ای جدی اما قابل درمان است که با علایمی همانند موارد پیش رو همراه است: احساس غم شدید، بی تفاوت بودن، اضطراب و استرس، گریه های بدون دلیل، کج خلق و لجاجت، بی قراری، کاهش انرژی و ضعف عمومی بدن و احساس خستگی مداوم، تغییر الگوی خواب، تغییرات اشتهایی، احساس ناامیدی و بی ارزش بودن، کاهش تمرکز و گیجی، علاقه نداشتن به نوزاد و عدم تمایل به برقراری ارتباط با آن، احساس اضطراب و نگرانی در باره نوزاد، احساس مادر بد بودن، ترس از آسیب رساندن به نوزاد یا خود، از دست دادن علاقه یا لذت نسبت به زندگی.
در واقع علایم افسردگی بعد از زایمان بسیار مشابه با علایم و ویژگیهای افسردگی ماژور است. متاسفانه افسردگی پس از زایمان برای مادر و نوزاد خطرات بالقوه همراه با آسیب های جدی می تواند به همراه داشته باشد، به گونه ای که این بیماری از نظر روانی و جسمی، فرد را زمین گیر کرده و ممکن است این شراط تا چندین ماه هم تداوم یابد.
زنان در طول دوران بارداری هم میتوانند دچار افسردگی شوند.افسردگی قبل از زایمان ممکن است به افسردگی درطول بارداری هم بیانجامد وچه بسا که تا چندین ماه پس از تولد نوزاد هم این افسردگی ادامه پیدا کند. این یعنی افسردگی بعد از زایمان، از دوران بارداری یا پیش از آن هم وجود داشته است. بوجود آمدن تغییرات سریع در هورمون های جنسی،تغییرات در سطوح هورمون های تیروئیدی، استرس،تغییرات بدنی و ظاهری، تغییرات در روند معمول روابط اجتماعی و کار،نگرانی درباره مادری کردن برای فرزند، و نبود خواب و استراحت کافی می توانند از عوامل مهم در ایجاد افسردگی پس از زایمان باشند. برای اینکه بتوان تشخیص داد افسردگی قبل یا بعد از زایمان است، نشانه ها و علایم آن باید در عرض چهار هفته پس از زایمان و تولد نوزاد تشخیص داده شود. اگرچه که علایم و نشانه های افسردگی در هر زمان میتواند بروز کرده و تشخیص داده شود.
همانند سایر انواع افسردگی، افسردگی های قبل یا بعد از زایمان را هم می توان با روش های روان درمانی، دارو درمانی، ایجاد تغییراتی در سبک زندگی، برقراری ارتباط، حمایت کردن از بیمار یا ترکیبی از اینها مورد درمان و مداوا قرار داد. ضمنا” لازم است زنانی که باردار بوده یا در دوره شیردهی به نوزاد می باشند درخصوص استفاده از داروهای ضد افسردگی با پزشک خود مشورت نمایند.
اختلال ملال پیش ازقاعدگی (PMDD)، یک مشکل دوره ای و بر پایه هورمون ها و همراه با بوجود آمدن تغییراتی در خلق و خو است.
بسیاری از زنان تجربه اختلال پیش از قاعدگی (PMS)را دارند. اما باید گفت که بین PMDD و PMS تفاوتهایی وجود دارد. همانند PMS، نشانه ها و علایم PMDD هم پس از تخمک گذاری آغاز شده و به فاصله کوتاهی پس از فاز قاعدگی به پایان می رسد. در زنان مبتلا به این نوع از افسردگی علایم و نشانه های مشابه با PMS بسیار شدید تر تجربه شده و آنها را از انجام کارها و فعالیت های روزمره خود باز می دارد. این نشانه های روانی شامل افسردگی، افکار خودکشی، اضطراب کج خلقی و تنش می باشد.
شاید بسیاری از افراد باورشان نشود که افسردگی میتواند به سراغ سالمندان نیز بیاید. باید در نظر داشت که این موضوع ارتباطی با روند عادی پیر شدن ندارد.
افسردگی چیزی نزدیک به 1الی5درصد ازجمعیت عمومی سالمندان وحدود 14درصد تحت مراقبت درخانه و12درصد سالمندان تحت مراقبت درخانه های سالمندان را تحت تاثیرخود قرارمی دهد.
بزرگسالان و سالمندان در خطر تشخیص اشتباه علایم افسردگی و عدم درمان آن می باشند.
اندوه وغم مداوم،احساس کندی ورخوت درحرکات،نگرانی های بسیارزیاد وبیش ازحد درخصوص مشکلات مالی و بهداشتی خود، گریه های متناوب،احساس بی ارزشی یا ناامیدی، تغییردروزن،دشواری ومشکلات زیاد درخواب،عدم قدرت تمرکزکردن،قدم زدن یا برخی حرکات بدن ازروی نگرانی،درد جسمی غیرقابل توجیه،مشکلات گوارشی،عدم تمایل به انجام فعالیت های اجتماعی.
برخی بیماری ها می توانند باعث بروز علایم افسردگی ماژور در سالمندان شود.
همانند سرطان،پارکینسون،بیماری های قلبی،سکته های مغزی،آلزایمر،دیابت،زوال عقل و ام اس وداروهای ضد اضطراب ومسکن، ضد صرع ها، داروهای هورمونی در تشدید یا بروزاین علایم موثرباشد.
درمان افسردگی سالمندان شامل روان درمانی، تعدیل سلامت جسمی، تقویت باورهای معنوی، گروه درمانی و نیز استفاده از داروهای ضد افسردگی می باشد.
ورزش روزانه، ایجاد عادت های صحیح غذایی سالم وافزایش دریافت حمایت اجتماعی همگی درکمک به بهبود بیماری سالمندان مبتلا به افسردگی میتوانند موثر واقع شوند.
در درمان بیماری افسردگی، حمایت والدین یا فرزندان، خانواده و دوستان از فرد بیمار بسیار میتواند موثر و مفید باشد.
همچنین افراد خانواده ونزدیکان فرد بیمار می بایست تاحدودی باعلایم ونشانه های بیماری آشنا باشند.
برنامه ریزی برای انجام سفرهای خانوادگی و همراه با دوستان. آشپزی و تهیه غذاهای مورد علاقه و سالم. کمک به فرد برای مراجعات مکرر و برنامه ریزی شده به روانشناس یا روانپزشک.
همواره یادمان باشد خطر خودکشی در مبتلایان به افسردگی همیشه وجود دارد. سابقه تلاش یا اقدام به خودکشی یکی از بزرگترین ریسک ها و فاکتورها در افسردگی می باشد.
برای اطلاع از جدیدترین مقالات و کدهای تخفیف ، همین الان ایمیل‌تان را وارد کنید تا به شما خبر بدهیم!
